ด้วยสถานการณ์โรคระบาดที่เกิดขึ้นในโลกเราทุกวันนี้ พวกเราทุกคนเลี่ยงไม่ได้เลยที่จะต้องเผชิญกับความเครียด
เราต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ บางคนเสียบ้าน เสียรถ เสียเสถียรภาพทางการเงิน โอกาสที่เคยเห็นและคว้าได้
ก็กลับกลายเป็นของหายาก นอกจากคนที่ป่วยด้วยโควิดแล้ว ยังมีคนอีกกลุ่มที่ไม่สามารถก้าวข้ามสภาพจิตใจที่หดหู่ได้
บางคนติดอยู่กับสิ่งนั้นจนป่วยทางจิต (ซึมเศร้า) บางคนเลือกที่จะจบมันลงด้วยการจากโลกนี้ไป
พี่ต๊าดทราบไหมคะว่า
เจ้าเหมียว เจ้านายผู้เอาแต่นอน แท้จริงแล้วเค้าสามารถทำหน้าที่เป็นผู้บำบัดความเศร้าได้!!
ไม่ใช่เปลี่ยนจากความเศร้าเป็นโรคประสาท นะคะ 5555 แต่เจ้าเหมียวเนี๊ยะสามารถช่วยคลายเศร้าได้จริงๆ ค่ะ
มีบทวิจัยระบุว่า แมวมีส่วนช่วยให้ผู้เป็นโรคซึมเศร้ามีอาการดี โดยแมวจะบำบัด รักษา และช่วยปรับสภาวะเศร้าของผู้ป่วย โดย ดร.คาเรน เอล์เลน (Karen Allen) แห่งมหาวิทยาลัยบอสตัน ได้ทำการวิจัยโดย แบ่งกลุ่มผู้ป่วยออกเป็น 2 กลุ่มย่อย กลุ่มแรกรักษาด้วยยาอย่างเดียว และกลุ่มที่ 2 รักษาด้วยยาควบคู่กับสัตว์เลี้ยงเช่นสุนัขและแมว หลังการรักษา 6 เดือน
พบว่ากลุ่มที่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงไปด้วยมีอัตราลดลงของตัวกระตุ้นความเครียด มากกว่ากลุ่มที่รักษาด้วยยาเพียงอย่างเดียว
นอกจากนี้ ในทางความเชื่อก็มีการบันทึกไว้ว่า แมว เป็นสัตว์ที่รับรู้ถึงความรู้สึกของคน
และจะเป็นผู้บำบัดพลังลบและเพิ่มพลังบวกให้กับเหล่าต๊าด หลายๆประเทศจึงมีความเชื่อว่าแมวคือ เทพเจ้า
ผู้นำโชคลาภเงินทอง และปัดเป่าความโชคร้ายออกไปจากเจ้าต๊าด ด้วยนะคะ
นอกจากบทวิจัย และความเชื่อ แคทเพอรี่ก็มีประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองมาเล่นสู่กันฟังค่ะ
แคทเพอรี่ เป็นแบรนด์ที่สร้างขึ้นในช่วงสถานการณ์ โควิด ระลอกแรกในเมืองไทยจบลง
โดยใช้เงินทุนที่มีอย่างจำกัด ด้วยความหวังที่ว่าเราจะทำให้ธุรกิจนี้ยั่งยืนพอเลี้ยงปากท้องเราไปได้
แน่นอนค่ะว่า เราเข้าใจดีว่าเรากำลังเสี่ยงกับสิ่งที่ยากจะคาดการณ์ เราลงทุนเปิดและทำมาเก็ตติ้งออนไลน์ เพราะ เราเห็นว่า การลงทุนเช่าร้านเพื่อเปิดขายของในช่วงที่ผู้คนแทบไม่ออกจากบ้าน คนที่อยู่ต่างก็ย้ายกลับภูมิลำเนาไปเป็นจำนวนมาก คงเป็นช่องทางที่ยังไม่เหมาะ ประกอบกับเงินทุนจำกัด แต่การเลือกขายของออนไลน์ ในขณะที่เราเป็นเจ้าใหม่ป้ายแดงก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
เราปลอบใจและทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น มาตลอด หลายเดือน จนมาถึงการระบาดของ โควิด19 ระลอก 3 ในประเทศไทย ระลอกนี้ดูจะรุนแรงและระบาดอย่างรวดเร็วจนมีแนวโน้มว่างานประจำที่เราทำอยู่ ก็อาจจะจบลงที่ระลอกนี้ก็ได้
เพิ่มทวีความเครียดให้กับเรามากเป็นหลายเท่า จนถึงวันนี้ วันที่รู้สึกอัดอั้น รู้สึกเต็มกลืนกับอุปสรรคต่างๆจนแรงสู้ที่เคยมีให้กับตัวเองหมดลง น้ำตาที่ไม่ไหลเพราะเรื่องแบบนี้มาเป็นหลักหลายๆปี ก็เอ่อล้นออกมา ใจที่คิดว่าเข้มแข็งมากแล้วกลับห่อเหี่ยว
ตอนที่เรากำลังก้มหน้าให้น้ำตาหยดแรกมันไหล อยู่ ๆก็รู้สึกว่ามีะไรมาสะกิดที่ขา
เหมือนเรื่องเล่าน้ำเน่าทั่วไป แต่นี่คือ เรื่องจริง ลีโอ แมวสีส้ม ที่เราเก็บเค้ามาเลี้ยงเพราะ เจ้าของเก่าทิ้งไปช่วงโควิดระลอกแรก นั่งอยู่ที่ขา เราเลยอุ้มขึ้นมาซึ่งปกติแล้วลีโอจะดีดตัวออกเพราะเค้าไม่ชอบให้ใครอุ้ม แต่วันนี้ ลีโอให้เราอุ้มนั่งตัก
เรากอดแมวร้องไห้อย่างหนัก ลีโอเอาหัวมาชนมือเรา และนั่งอย่างนั้น นานพอจะทำให้น้ำตามันแห้ง
แล้วลีโอก็หันมามองหน้าทำตาหรี่ๆ จมูกฟุตฟิต เหมือนเช็คว่า เธอโอเค แล้วนะ แล้ว ผละออกไปวิ่งเล่นต่อ
มันก็แปลกดีนะคะ แมวที่ปกติไม่เคยทำอะไรแบบนี้ จะมาเลือกมาแสดงออกในช่วงเวลาที่เราต้องการกำลังใจอย่างที่สุดได้พอดีเป๊ะ และที่สำคัญมันช่วยเราได้จริงๆ อย่างน้อยก็ไม่ได้ร้องไห้คนเดียว
ที่ว่ามาก็ไม่ได้อยากจะดราม่า นะคะ ทั้งหมดนี้ เราอยากแชร์เป็นกำลังใจให้เหล่าต๊าด เราเข้าใจว่าทุกอย่างไม่ง่ายเลย
ไหนจะอุปสรรค ภายนอกอย่างเรื่องสถานการณ์โควิดที่ทำให้ทุกอย่างยิ่งยากขึ้นไปอีก
เราอยากเป็นอีกหนึ่งเสียงที่บอกให้คุณสู้ อยากเป็นอีกเสียงที่อยากสนับสนุนให้คุณกอดแมว และดูแลเค้าให้ดี
เพราะในวันที่เราท้อ เราเหนื่อย วันที่เราไม่มีใคร แมวจะเดินมาหาเรา และทำให้รู้ว่า เรายังมีแมว
สู้ สู้ นะคะทุก เราต้องรอด กอดแมวแน่นๆกันค่ะ